Si
Woodritz F. Rabino, taga-Simara, ay nag-aaral upang maging titser. Gagradweyt
na siya ngayong Marso. Sa Facebook ko siya nakilala noong mag-post ako tungkol
sa mga aksidente sa mga minahan.
Ang
sabi ko kasi, nitong nakaraang linggo, halos sunod-sunod ang mga aksidente na
nangyayari sa mga minahan na ipinagbuwis ng buhay ng mga minerong walang
kahina-hinala na ang kanilang hanapbuhay ay balot nang pangamba at banta ng kalagim-lagim
na kamatayan.
Noong
Febrero 1, bandang alas-11:00 ng umaga, si Jaime Fernandez, 55, at nakatira sa
P-1 Gamaon District sa Mangagoy, Lungsod Bislig, ay natabunan ng putik nang
gumuho ang isang tunnel sa isang small-scale na minahan ng carbon. Agad siyang
binawian nang buhay. Lasog-lasog ang mukha at katawan nang mahukay ang kaniyang
bangkay. Isa pang iligal na minero, si Jose Garay, 51, ng P-5 Brgy. Cumawas,
Lungsod Bislig, ang kasama niyang nabaon sa putik ngunit himalang nakaligtas.
Si Garay ay empleyado ng gobyerno.
Nito
namang nakalipas na linggo, Febrero 14, gumuho ang kanlurang dingding ng Panian
pit mine ng Semirara Coal and Mining Corporation sa Semirara Island, sakop ng
Caluya, Antique. Patay kaagad ang limang minero, tatlo lang ang nakaligtas, at
lima pa ang nawawala habang sinusulat ko ang pitak na ito.
Ang
sabi ko, palapit nang palapit sa Romblon ang aksidente sa minahan, ngunit
ipinagdarasal ko noon pa na sana ay huwag mangyari ito sa ating mga kababayan.
Doon
sumagot si Woodritz. Ang sabi niya: "Masunor rey ka Sibuyan." Susunod
na ang Sibuyan. Mali si Woodritz. Mali din ako.
Sa
site ko sa FB ay may isang Romblomanon na nagsabi na hindi totoong papalapit na
ang aksidente sa mina sa Romblon. Ayon sa kaniya, ang kinatatakutan kong
aksidente ay matagal nang nangyari at talagang naririto na sa lalawigan. Sa
Asi: "Haliy sa Romblon." Di na kailangan pang hintayin o ipagdasal na
sana'y huwag mangyari dahil nangyayari na.
Sinabi
pa ng aking source ang detalye nang bagay na ito.
I
have no reason to doubt the veracity of the information and the integrity of my
source who will remain nameless at the moment for reason of confidentiality.
What
the source was referring to is the continued proliferation of illegal
small-scale gold mining in Magdiwang, particularly in the three Barangays of
Ipil, Tampayan, and Dulangan, which the public has only a very faint suspicion
about. But which is also public knowledge.
We
don't know what's truly happening in Magdiwang and, therefore, we are being
had. Pinaiikot lang tayo sa tsubibo.
On
or about the third week of September in 2012, seven Magdiwang citizens--a
grandfather, a father, two mothers, and three children, all male, aged 18, 16,
and five--fell sick and were rushed to the Romblon Provincial Hospital under a
cloud of utmost secrecy.
Ang
dahilan: lahat sila ay biktima ng pagkakalason ng mercury, ang iligal na
kemikal na ginagamit sa pagmimina ng ginto sa Magdiwang. Lahat ay iisa ang sintomas--nanghihina
ang katawan at nanginginig. Sumasakit ang ulo. May slurred speech, narrowing of
vision, at nabibingi.
Walang
dahilan upang magduda na hindi alam ng punong-bayan ng Magdiwang, si Ibarra
Manzala, ang pangyayaring ito. Walang dahilan upang pagdudahan na hindi alam ni
Gob. Lolong Firmalo ang pangyayaring ito. Pitong biktima ng mercury poisoning
sa isang lalawigan na katulad ng Romblon ay isang kahindik-hindik na
pangyayari. Isang eskandalo dapat. At walang nakakaalam? Alam nga na nagmimina si
Dr. Jose Cabrera sa kabundukan ng Odiongan sa boundary ng Looc, ngunit walang
sumisita o nagpapatigil. Bakit kaya?
Kaya
ang pagdududa ay may batayan, dahil nakalkal ng ating source ang tunay na
pangyayari. Nakuhanan ng retrato ang mga biktima. Nakita nang personal. Nainterbyu.
Makalipas ang ilang araw, gumaling din sila, ngunit sang-ayon sa ating source,
pagbalik na pagbalik sa Magdiwang ay nagmina na uli.
Kaduda-duda
na ang pitong biktima ay pinagsabihan na itikom ang bibig. Naka-zipper ang mga
ito at hindi pinagsalita maging sa media. Nino?
Maging
ang mga doktor sa hospital ay ayaw magsalita. Pati nars. May mga pangalan ba sila? Meron.
Kanino nanggaling ang utos na huwag magsalita? Sino ang gumastos sa
pagpapa-ospital?
Mabababaw
na mga tanong? Hindi. Umpisa pa lang ito ng pagbubunyag nang anomalya ng
pamamahala at pagtrato sa mamamayan ng Romblon na nagiging biktima ng sakuna o
aksidente na gawa ng tao. Ang gawain ng pagpapabaya sa kalunos-lunos na
katotohanang bagaman may executive order ang ating gobernador na walang dapat
magmina sa Romblon, harap-harapan naman ang paglabag dito sa Magdiwang.
In
your face ito. Kesehodang anuman ang sabihin, sulatin, o ibrodlkas, bahala na
si Batman. Ganoon ba, Mayor Manzala, ang nangyayari sa bayan mo? Itinatago ang
bad news at pogi points lang ang dapat lumabas?
Noong
Enero 2011, may nagsagawa ng toxic test sa hangin ng Magdiwang upang malaman
ang lawak ng polusyon ng hangin at tubig sa naturang bayan. May kopya ng
resulta ng test ang ating source. Malala, ayon sa kaniya, ang sitwasyon. May
dapat bang ipagduda na hindi alam ng lokal at panlalawigang pamahalaan ang
katotohanang ito?
Kung
alam, ano ang ginagawa? Kung hindi alam, bakit? Ayaw malaman dahil baka
maalarma ang taumbayan at mag-aklas. O kaya'y tumalikod at hindi sila iboto?
Ang
sabi ng ating source, napakahalaga ngang malaman ng lahat ng Romblomanon ang
nangyayari sa Magdiwang upang makapaghanda at makagawa ng hakbang upang matigil
na ang pagkalason ng hangin at tubig sa naturang bayan.
Iisa
lang ang alam kong paraan. Ngayon din ay dapat itigil ang pagmimina ng ginto.
Ngayon din ay dapat ipatigil ni Gob. Lolong at ni Mayor Manzala ang paggamit ng
mercury sa mga ballmill upang mapino ang gintong nanggagaling sa lupa ng
Magdiwang. Ano ang pumipigil sa kanila?
Alam
ko na ang sagot ng ating mga opisyal. "What is the livelihood alternative that
you propose if we stop all mining activities in Magdiwang?"
I
have a ready answer: I don't know, Mayor Manzala. I don't know, Gov. Firmalo.
You tell me. You are the responsible officials. That's why you were elected in
the first place. To help people rise from scratch to a life of decency. So,
don't ask writers what to do. We know what we do. We tell the truth. We tell
things as we see them.
The
argument that I often hear, that we need to propose livelihood alternatives to
the small-scale miners in Magdiwang before we can stop this environmental rape,
will not wash. It can be answered by a simple question, really.
What
do the people of Magdiwang, of Romblon, do to live B.M., or before mining, when the Magdiwang
environment was still pristine because some of its politicians are not of the
worse kind as they are today?
Don't
they fish, or farm, or trade, for a living? Were they not alive even B.M., before mining, when the rapacious and
methodical destruction of all things natural in Mother Earth changed the
character and behavior of some of our politicians?
B.M.,
before mining, were not the people
of Magdiwang, and of Romblon, lovers all of their natural environment off whose
bounty they lived peaceful lives until the intrusion into their shores of the
miners who snuffed out Armin Marin's life? Tell me.
Sakmal
ng lagim ang pagkakalason ng mercury. Kaya nga bawal ito kahit sa termometro.
Sa bansang Hapon ay may lugar na kung tawagin ay Minamata, from whose name the
Minamata disease was derived. Minamata is a pollution disease, discovered in
1956, caused by the entry of methyl mercury in the body. It attacks the central
nervous system, including the brain. It is a deadly disease, but not
contagious, and can be caused by eating large quantities of fish and shellfish
from mercury-polluted waters.
Kaya
para kay Woodritz Rabino, totoo ang pangamba mo na baka susunod na ang
Magdiwang sa tatamaan ng aksidente dahil sa mina. Ngunit kung mababasa mo ito,
maniwala ka, may aksidente nang nagaganap, at mas malala pa sa iniisip mo.
Ang
aksidente ay narito na. Hindi lang napapansin, dahil pilit tinatabunan. At
pilit na itinatago.
Ngunit
maniwala ka, Woodritz, may kasabihan ang ating mga ninuno. Lahat nang
itinatago, may baho.
Sa
ngayon, unti-unti nang umaalingasaw ang amoy ng pusali ng kapalpakan sa ating
lalawigan pagdating sa pagma-manage ng isyu ng mining. Kaya dapat tayong maging
mapagbantay. At mapanuri.